Wprowadzenie do ślubu, który zaskoczył wszystkich
W ciepły sobotni poranek w Birmingham, Anglia, drzwi kościoła były uchylone, a tłum zgromadził się w wewnętrznych częściach, szeptając między sobą. Wszyscy przybyli, aby być świadkami tego, co wielu uznało za najdziwniejszy ślub roku.
Panna młoda, Grace Johnson, to czarnoskóra opiekunka, znana z tego, że z czułością zajmowała się dziećmi w różnych zamożnych domach w mieście. Miała 32 lata, delikatny głos i uśmiech, który rozjaśniał każdy zakątek, mimo trudnych doświadczeń życiowych. Grace pracowała w Atlancie w Georgii, a później przeniosła się do Wielkiej Brytanii, aby zarobić pieniądze dla swojej rodziny w Stanach Zjednoczonych.
Ubrana w prostą suknię w kształcie ananasa, nie mogła sobie pozwolić na nic innego. Goście nie kryli uśmieszków, gdy na nią patrzyli.
Jej wybranek, Daniel Brooks, to wysoki mężczyzna z zaniedbaną brodą, noszący odświeżony garnitur, który gruntownie pasował do stylu z darowizn.
Jego buty były porysowane, a krawat, w którym występował, wyraźnie przestarzały. Ludzie myśleli, że to miłość Grace do niego wzbudziła tyle zachwytu. On nie miał rodziny ani przyjaciół, nie posiadał niczego, co mogłoby zaimponować innym.
Grace jednak była silna. Została wsparta przez swoje bliskie przyjaciółki – Melissę, Claire i Japeta, które siedziały w pierwszym rzędzie kościoła, krytycznie komentując, co widziały. Melissa, pielęgniarka po fachu, pokręciła głową, mówiąc: „Mówiłam jej, żeby nie brała tego mężczyzny.”
- „Spójrz na niego. Wygląda, jakby spał pod mostem.”
- Claire dodała: „Grace zasługuje na więcej.”
- „Pracowała całe życie, a to, co dostaje, to biedny facet, który nie potrafi nawet kupić jej sukni?”
- „Będzie to pośmiewisko, nie mogę się doczekać, co będzie potem.”
Jednak Grace była zdeterminowana.
Jej spojrzenie wędrowało od Daniela w stronę ołtarza. Jej miłość do niego była taka, że nikt inny nie potrafiłby tego zrozumieć. Spotkała go w deszczowe popołudnie na Victoria Square, gdzie siedział na zimnych schodach, z głową opadłą na ramiona. Nikt nie zwracał na niego uwagi, ale Grace się zatrzymała.
Zabierała mu jedzenie, rozmawiała z nim. Tamtego wieczoru spędzili razem godziny, rozmawiając. Od tamtej pory przynosiła mu posiłki po pracy i słuchała jego opowieści.
Stopniowo dostrzegała, że wspiera go, widząc w nim dobroć, cierpliwość i serce, które zdawało się być większe niż pieniądze. A teraz, wbrew wszelkim radom, brała z nim ślub.
Ślub się rozpoczął. Pastor, reverend Samuel Gree, zapytał, czy ktokolwiek miałby powód, by protestować. Kościół milczał, ale wśród subiektów słychać było ciche chichoty.
Grace słyszała stłumione śmiechy i współczujące spojrzenia. Jej serce biło mocniej, ale stała z prosto trzymając Danielową rękę. Gdy przyszedł czas na przysięgi, jej głos drżał, ale był wyraźny.